عشق من ناز نکن ، عمر ما پایون می گیره

یه روزی دست زمونه ، تو رو از من می گیره
وقتی تنها با تو بودن واسه من زندگیه
تو رو دیدن ، تو رو خواستن رو کی از من می گیره
عشق من قلب این عاشق با تو آروم می گیره
همه ناله های من از اون نگاهت ، دوریه
تو رو دیدن ، تو رو خواستن ، تو رو هر جا می بینم
بی تو و عشق تو ، من همیشه تنها می مونم
عشق من عاشقتم ، تکرارت هر شب عادته
همه حرف هام به خدا از عشق و از سخاوته
با تو بودن توی دنیا واسه من نهایته
عشق من بی کسی و شب با تو پایون می گیره
همه رگ هام از حرارت نگاهت خون می گیره
با تو بودن توی دنیا واسه من نهایته
تو گمون کردی بری خاطره هات هم می میره
روزهای رفته برام رنگ سیاهی می گیره
اگر صد بهار و پاییز واسه تو گریه کنم
نمی تونم که تو و عشق تو رو از یاد ببرم
عشق من عاشقتم تا که چشمام بارونیه
همه ناله های من از اون نگاهت ، دوریه
با تو بودن توی دنیا واسه من نهایته
عشق من بی کسی و شب با تو پایون می گیره
همه رگ هام از حرارت نگاهت خون می گیره
با تو بودن توی دنیا واسه من نهایته
تو گمون کردی بری خاطره هات هم می میره
روزهای رفته برام رنگ سیاهی می گیره

متن آهنگ اگه بدونی :

اگه بدونی من دلم چقدر تنگ شده

همه ی دلخوشیم همین یه آهنگ شده

در نمیاری اشک منه احساسی رو

بغل نمی کنی اون که نمیشناسی رو

...

به رهایی سوگند ! واژه ایی در قفس است ...
به رهایی سوگند !
قلب من در دستت ، یاد تو در قلبم ...
اوج پرواز رهایی است ولی
باورش در من نیست که در این فاصله ها
یاد مهتاب به اندازه ی شبها غم به اندازه ی شادی باشد ،
به رهایی سوگند !
من کلامم پی تو می گردم پی جا پای تو
در کلبه ی تاریک دلم
من به آغاز زمین نزدیکم
و به پایانی دور
تشنه ی زمزمه ام …
لحظه ها می گذرد ، آنچه بگذشت نمی آید باز !
به رهایی سوگند ! که اگر می خندم خنده ام بی ثمر است و اگر می گریم گریه ام !

نوشتم از تو دلگیرم....

                                   نوشتم بی تو میمیرم.....

تو اما باورت کم بود

                                  نوشتی گیره تقدیرم

نوشتم : سقف عشق ما چه خوبه سادگی باشه

                                  تو گفتی سادگی خوبه   ولی هر هر ساده می پاشه

نوشتم از تو ویرونم ، یه ویرونی که بر باده

تو گفتی : سهم تو از من

                                     یه عشق رفته بر باده  !

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم سکوت را فراموش می کردی
تمامی ذرات وجودت عشق را فریاد می کرد...

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم چشمهایم را می شستی
و اشکهایم را با دستان عاشقت به باد می دادی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من می دوختی
تا من بر سکوت نگاه تو
رازهای یک عشق زمینی را با خود به عرش خداوند ببرم
ای کاش می دانستی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم هرگز قلبم را نمی شکستی
گر چه خانه ی شیطان شایسته ی ویرانی است
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم لحظه ای مرا نمی آزردی
که این غریبه ی تنها , جز نگاه معصومت پنجره ای
و جز عشقت بهانه ای برای زیستن ندارد
ای کاش می دانستی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همه چیز را فدایم می کردی
همه آن چیز ها که یک عمر بخاطرش رنج کشیده ای
و سال ها برایش گریسته ای
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم
همه آن چیز ها که در بندت کشیده رها می کردی
غرورت را ...... قلبت را ...... حرفت را
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم
دوستم می داشتی
همچون عشق که عاشقانش را دوست می دارد
کاش می دانستی که چقدر دوستت دارم
و مرا از این عذاب رها می کردی
ای کاش تمام اینها را می دانستی

 

دوست داشتن   اگر بدونی چقد دوست دارم

 

 

  اگر بدونی چقد دوست دارم   

* نامت چه بود ؟

آدم

* فرزند ؟

من را نه مادری‌‌ ، نه پدر

بنویس : اول یتیم عالم خلقت

* نام محل تولد ؟

بهشت پاک